ఒంటరి గీతం

నాటకం ముగిసింది. చప్పట్ల మోత.
వేషం తీయకుండా, తెరవెనుకే తచ్చాడుతున్నాను.
కాసేపట్లో,మళ్ళీ ఒంటరినౌతాను.

నాటకం ముగియటమంటే, రోజువారీ రొచ్చులోకి జారడం!
అప్పుడు నాకు మరో పేరుంటుంది, కులం కూడా.
బతకటానికి ఏవేవో చేస్తుంటాను.

ఏదో అర్ధంగాని గుండెకోత. భరించలేని ఉక్కపోత.
డైలాగులూ ఉండవు, అనుభూతులూ ఉండవు.
నాదికాని లోకంలో, దారితప్పిన బాటసారిని.

అభిమాన పాత్రలను ఆవాహన చేస్తూ
ఆత్మవంచన నుండి సత్యాన్వేషణ దిశగా
మళ్ళీ జీవించడానికి సన్నద్ధమౌతుంటాను.